از خاک جنگ تا آغوش خانواده: داستان برگشت آزادگان

۲۶ مرداد، یادآوری روزی است که قلب‌ها به تپش درآمدند و چشمان اشک‌آلود، در جستجوی عزیزان گم‌شده، به افق دوختند. این روز، روزی است که آزادگان ایرانی، پس از سال‌ها دوری و جنگ، به آغوش گرم وطن بازگشتند. این لحظه، نه تنها یک پیروزی نظامی، بلکه پیروزی روح و اراده انسانی بود.

آزادی، واژه‌ای است که در دل هر ایرانی، بار سنگینی از امید و عشق را به دوش می‌کشد. در روزهای تاریک جنگ، وقتی که آتش و دود بر فراز سرزمینمان می‌رقصید، هیچ‌کس نمی‌توانست تصور کند که روزی دوباره با عزیزانش در کنار هم خواهد بود. اما با هر قطره‌ی خونی که بر زمین ریخته شد، با هر اشکی که بر گونه‌ها جاری گشت، امیدی نو زاده شد؛ امیدی به بازگشت و آزادی.

آزادگان، قهرمانانی هستند که با شجاعت و ایثار خود، نه تنها نام ایران را زنده نگه داشتند، بلکه یادآور شدند که عشق به وطن، بزرگترین نیرویی است که می‌تواند انسان را به جلو براند. آن‌ها با دستانی خسته و دل‌هایی پر از عشق، به خانه برگشتند و هر یک داستانی از ایستادگی و مقاومت را با خود به ارمغان آوردند.

امروز، ما به یاد آن روزهای پر از درد و رنج، و همچنین روزهای پر از امید و آزادی، سر تعظیم فرود می‌آوریم. ۲۶ مرداد، نه تنها یادآور بازگشت آزادگان است، بلکه یادآور عزم و اراده‌ی ملتی است که هرگز تسلیم نشد. بیایید در این روز، با یادآوری قهرمانانمان، به خودمان یادآوری کنیم که آزادی و امنیت، حاصل فداکاری و ایثار است و ما باید همواره قدردان آن باشیم.

آزادی، گوهری است که باید از آن محافظت کرد و با عشق و احترام به نسل‌های آینده منتقل نمود. بیایید در این روز، با هم پیمان ببندیم که یاد و خاطره‌ی آزادگان را زنده نگه داریم و در راستای حفظ ارزش‌های انسانی و ملی، گام برداریم.

در آستانه دومین کنگره ملی شهدای استان مازندران یاد تمام شهدای غریب در اسارت استان گرامی باد.