یادداشت حجت الاسلام مهدی نصیری، معاون سردبیر پایگاه خبری دیار بصیر بمناسبت سالروز وفات کریمه اهل بیت علیهم السلام حضرت فاطمه معصومه سلام الله.
پدر و مادرم به‌فدایش!
حضرت معصومه سلام الله علیها از قبیل امام‌زاده‌های مطلق نیست که هنگام زیارت او زیارت‌نامه مطلق امام‌زاده‌ها خوانده شود، بلکه زیارت مخصوص به خود را دارد؛ زیرا در روایت است: «مَن زارَها وَجَبَت لَهُ الجَنَّة؛ هر کس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود.»، خیلی کلمه بزرگی است!
وجود مبارکه کریمه اهل بیت علیها السلام فرزند امام هست ، خواهر امام هست ، عمه امام می باشد که این سابقه نورانی برای حضرت عالی ترین اعتبار را دارد
شخصیت ویژه حضرت معصومه است که او را به مقام شفاعت رسانده که در زیارت نامه آن حضرت می خوانیم یا فاطمة اشفعی لی فی الجنة فإنّ لک عندالله شأن مِنَ الشأن
نقل شده است که روزی حضرت امام موسی کاظم علیه السلام در مدینه، در خانه تشریف نداشتند، شخصی آمد که سؤالی از آن حضرت بنماید، حضرت معصومه علیها السلام که در سن کودکی بودند و در خانه تشریف داشتند، می‌فرمایند: «آن حضرت تشریف ندارند، چه‌کار دارید؟» آن شخص عرض کرد: «مسئله‌ای دارم.»، می‌فرماید: «بنویس.»، می‌نویسد، ایشان پاسخ آن را می‌دهد.
بعد که حضرت امام کاظم علیه السلام به خانه برمی‌گردد، مادرش جریان را به آن حضرت عرض می‌کند، حضرت می‌فرماید: «بأبی هیَ و أمی، حَکَمَت بِما حَکَمَ الله! پدر و مادرم به فدایش، به آنچه خداوند حکم فرموده، حکم نموده است.»
- نویسنده : مهدی نصیری
