امروز در پارک ساحلی فریدونکنار قدم میزدم و متأسفانه شاهد زبالههایی بودم که در ساحل رها شده بودند
در طولانی‌ترین روزهای سال در خردادماه، اذان صبح در مشهد ساعت ۲ و ۲۶ دقیقه بامداد می‌شود و طلوع آفتاب هم ۴ و ۱۴ دقیقه.
روشن است که در چنین روزهایی، بیدار شدن برای نماز صبح کار بسیار سختی است آن هم برای مردمی که به اقتضای زندگی مدرن، به شب بیداری عادت کرده‌اند و معمولاً با توجه به شرایط شهرهای بزرگ، شغلهای خاص، پخش برنامه‌های تلویزیون و … بسیاری از آنها پس از نیمه شب می‌خوابند. این سختی حتی برای شهرهایی مثل تهران و اصفهان که به دلیل مرکزیت جغرافیایی، بهترین افق را دارند هم با نیم‌ساعت اختلاف وجود دارد.
بله! متأسفانه نمازهای صبح مردم قضا می‌شود و گویا نمایندگان محترم مجلس این موضوع و مسوولیت آن را اصلا در نظر نگرفته‌اند! این نکته‌ای است که این روزها و در مشهد از خیلی‌ها شنیده‌ام و با رسیدن خرداد، این مشکل برای تهرانی ها و شهرهای مرکزی ایران هم به وجود آمده است. این یکی از دغدغه‌های جدی مردم است. این در حالی است که ساعت تابستانی با هماهنگی بهتر نسبت به افق شرعی باعث می‌شد طلوع آفتاب (به صورت ظاهری) یک ساعت دیرتر باشد و مردم خود به خود شبها یک ساعت زودتر بخوابند چون مردم زندگی خودشان را با ساعت رسمی کشور تنظیم می‌کنند و این حتی از لحاظ بهداشت روان و خواب شبانه نیز برای جامعه بهتر بود.
طنز تلخ ماجرا اما اینجاست که با گرم شدن هوا دولت تصمیم گرفته برای کاهش در مصرف برق، ساعت کار ادارات را یک ساعت جلو بکشد! یعنی ادارات به جای ساعت ۷ یا هفت و نیم، ساعت ۶ یا شش و نیم بامداد شروع به کار کنند. (این دقیقاً همان کاری است که ساعت تابستانی انجام می‌داد!)
با این حساب، کارمند باید ساعت ۵ صبح برای رفتن به محل کار از خانه خارج بشوم! روشن است که کل نظام خواب و خور و زندگی مردم به هم می‌ریزد! کسانی که فرزند خردسال دارند مانده‌اند بچه‌هایشان را صبح زود به کجا بسپارند و غالب مردم نگرانند که چطور باید ساعت چهار و نیم صبح در حالی که ساعت سه و نیم یا سه هم برای نماز بیدار شده‌اند، از خواب برخیزند و آماده رفتن به محل کار بشوند؟! مگر این که بگوییم کلا نیمی از شب را نخوابند و پس از ساعت ۳ بیدار بمانند!
دیدگاهتان را بنویسید